Interfejs ArcGIS Python API umożliwia automatyzację typowych zadań administracyjnych, takich jak tworzenie użytkowników i grup oraz zarządzanie nimi, publikowanie i aktualizowanie elementów, monitorowanie wykorzystania serwera, wykonywanie zaawansowanej wizualizacji i analizy danych, a także przenoszenie praw własności elementów. Pozwala on również na wykonywanie złożonych zadań za pomocą skryptów, na przykład na klonowanie zasobów portalu.
Oprócz wsadowego przetwarzania skryptów tego interfejsu API można używać w interaktywnym środowisku skryptowym opartym na przeglądarce o nazwie Jupyter Notebook. Środowisko to udostępnia interfejs do wykonywania kodu, wizualizacji elementów portalu, użytkowników i grup, jak również do interaktywnego wyświetlania warstw internetowych, map i scen.
Interfejs API jest zbudowany w postaci modułów, co ułatwia naukę jego obsługi i jego używanie. Moduł gis jest punktem wejściowym, który udostępnia model informacji na potrzeby uzyskiwania dostępu i programowania portalu. Moduł gisudostępnia różne klasy, które mogą być używane do tworzenia użytkowników, grup i elementów oraz do zarządzania nimi.Moduły features i raster umożliwiają dostęp do warstw obiektowych i rastrowych, a także wykonywanie analizy na tych warstwach. Moduł geoanalytics umożliwia korzystanie z narzędzi GeoAnalytics Tools. Więcej informacji na temat pozostałych modułów i architektury interfejsu API zawiera temat Przegląd interfejsu API.
Wprowadzenie
Interfejs API jest dystrybuowany jako pakiet języka Python. Można go zainstalować przy użyciu pakietu conda, który jest popularnym pakietem języka Python i systemem zarządzania środowiskiem. Instrukcje dotyczące konfigurowania zostały opisane w witrynie ArcGIS for Developers.
Następujące przykładowe notesy pozwalają dowiedzieć się więcej na temat niektórych zadań, które można wykonywać przy użyciu interfejsu API: