Skip To Content

Nadawanie stylu zobrazowaniom w przeglądarce map Map Viewer

Przeglądarka map Map Viewer umożliwia badanie danych na różne sposoby przy użyciu rozmaitych stylów tworzenia inteligentnych map. Gdy nadajesz styl warstwom mapy w przeglądarce map Map Viewer, to charakter danych użytkownika określa domyślne opcje stylu. Istnieje możliwość eksperymentowania ze skalami barw, grubościami linii, przezroczystością, symbolami oraz innymi elementami graficznymi i natychmiastowego sprawdzania wybranych opcji na mapie.

Styl zobrazowania można określić na kilka sposobów w zależności od typu danych w warstwie i tego, co chce się wyróżnić. Podczas nadawania stylu warstwie zobrazowań w panelu Style dostępne są wyłącznie te opcje, które mają zastosowanie w przypadku danej warstwy. Na przykład można wyświetlać zobrazowanie wielospektralne lub wielopasmowe przy użyciu kompozytu kolorów (RGB) czerwonego, zielonego i niebieskiego, ale w przypadku danych wysokościowych ta opcja wyświetlania jest niedostępna.

Informacje na temat zmieniania stylu warstw zobrazowań lub ich wyświetlania w przeglądarce map Map Viewer Classic zawiera sekcja Wyświetlanie zobrazowań.

Rozciągnięcie

Zastosowanie rozciągania do danych ciągłych pozwala na zastosowanie różnych skal barw i zwiększenie kontrastu w warstwie zobrazowań. Rozciąganie jest pomocne, gdy chcemy sprawić, by pewne obiekty w zestawie danych ciągłych były bardziej widoczne. Rozciąganie można na przykład zastosować po to, aby wyraźnie pokazać obszary o dużej wysokości w porównaniu z obszarami o małej wysokości w numerycznym modelu terenu (DEM).

Aby nadać ciągłym danym zobrazowania styl Rozciągnięcie, wykonaj następujące czynności:

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl Rozciągnięcie, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. Opcjonalnie kliknij menu rozwijane Typ rozciągnięcia i wybierz pozycję z listy.

    Dostępne są następujące opcje:

    • Brak — dodatkowe korekcje kontrastu nie są stosowane.
    • Wartość minimalna i maksymalna — wyświetlanie na rastrze całego zakresu wartości. Edytuj wartości w tabeli wartości statystycznych, aby w razie potrzeby wprowadzić dodatkowe zmiany. Są one dostępne tylko wtedy, gdy opcja Dynamiczna regulacja zakresu nie jest zaznaczona.
    • Odchylenie standardowe — wyświetlanie wartości z zakresu między określonymi wartościami odchyleń standardowych.
    • Przycięcie w procentach — możliwość skonfigurowania zakresu wyświetlanych wartości i wykluczenia z rozciągnięcia największych i najmniejszych wartości pikseli. Do zmiany górnej i dolnej wartości procentowej służą dwa pola tekstowe.
  4. Opcjonalnie wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Kliknij skalę w obszarze Schemat kolorów i wybierz inną skalę barw. Opcjonalnie kliknij opcję Odwróć skalę barw, aby zmienić kierunek kolorów.
    • Włącz przełącznik Zastosuj dynamiczną regulację zakresu, aby skorzystać z dynamicznej regulacji zakresu, w której metoda rozciągnięcia zostaje zastosowana do wartości pikseli jedynie w aktywnej wyświetlanej mapie.
    • Dostosuj suwak wartości Gamma, aby uwypuklić kontrast w warstwie zobrazowań.
    • Wpisz w tabeli Statystyka minimalną i maksymalną wartość piksela do uwzględnienia w rozciągnięciu. Spowoduje to zaktualizowanie wyświetlanych wartości rozciągnięcia.
  5. Na panelu Opcje stylu kliknij przycisk Gotowe po zakończeniu dostosowywania swojego stylu lub kliknij przycisk Anuluj, aby powrócić do panelu Style bez zapisywania dokonanych zmian.
  6. Na panelu Style kliknij przycisk Gotowe.

RGB

Wyświetlanie danych zobrazowań z wykorzystaniem kompozytu kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego (RGB) pozwala na użycie informacji z wielu pasm w zobrazowaniach wielopasmowych do wyróżniania konkretnych obiektów w zobrazowaniach. Można na przykład użyć kompozytu kolorów naturalnych, gdzie kanały czerwony, zielony i niebieski są zapełniane pasmami czujników czerwonego, zielonego i niebieskiego, aby przedstawić obraz tak, jak wygląda naturalnie. Można również użyć innych kombinacji, aby podkreślić zieloną roślinność, obiekty wodne lub obszary miejskie.

Aby nadać danym zobrazowania wielopasmowego styl RGB, wykonaj następujące czynności:

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl RGB, jeśli jest to konieczne, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. Wybierz pasma, które mają być wyświetlane w kanałach czerwonym, zielonym i niebieskim.
  4. Opcjonalnie wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Kliknij menu rozwijane Typ rozciągnięcia i wybierz pozycję z listy.
    • Dostosuj suwak wartości Gamma, aby uwypuklić kontrast w warstwie zobrazowań. Można również włączyć przełącznik Zmień wartości gamma pojedynczego pasma i wpisać wartości gamma dla poszczególnych pasm.
    • Włącz przełącznik Zastosuj dynamiczną regulację zakresu, aby skorzystać z dynamicznej regulacji zakresu, w której metoda rozciągnięcia zostaje zastosowana do wartości pikseli jedynie w aktywnej wyświetlanej mapie.
    • Wpisz w tabeli Statystyka minimalną i maksymalną wartość piksela do uwzględnienia w rozciągnięciu. Spowoduje to zaktualizowanie wyświetlanych wartości rozciągnięcia.
  5. Na panelu Opcje stylu kliknij przycisk Gotowe po zakończeniu dostosowywania swojego stylu lub kliknij przycisk Anuluj, aby powrócić do panelu Style bez zapisywania dokonanych zmian.
  6. Na panelu Style kliknij przycisk Gotowe.

Wartości unikalne

Wyświetlanie zobrazowań przy użyciu wartości unikalnych przydaje się do wyświetlania danych tematycznych i kategorialnych. Ta opcja wyświetlania jest obsługiwana w przypadku jednopasmowych warstw zobrazowań opublikowanych z użyciem tabeli atrybutów rastrowych. Wyświetlanie wartości unikalnych może opierać się na jednym lub większej liczbie pól atrybutów w zestawie danych. Jeśli tabela atrybutów rastrowych ma w odpowiednich polach określone wartości kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego, zestaw danych będzie domyślnie wyświetlany z wykorzystaniem tych kolorów. Ten typ wyświetlania jest często używany z danymi tematycznymi, takimi jak pokrycie terenu i strefy ryzyka.

Aby nadać danym zobrazowania styl Wartości unikalne, wykonaj następujące czynności:

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl Wartości unikalne, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. Opcjonalnie wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Wybierz inne pole z menu rozwijanego Pole, aby go użyć w celu wyświetlania wartości unikalnych.
    • Wybierz inny schemat kolorów z menu Styl symbolu.
    • Kliknij etykietę obok każdego koloru i zmodyfikuj tekst, aby określić kontekst wyświetlanych informacji.
  4. Na panelu Opcje stylu kliknij przycisk Gotowe po zakończeniu dostosowywania swojego stylu lub kliknij przycisk Anuluj, aby powrócić do panelu Style bez zapisywania dokonanych zmian.
  5. Na panelu Style kliknij przycisk Gotowe.

Klasyfikacja

Opcja Klasyfikacja umożliwia grupowanie wartości pikseli lub komórek w określoną liczbę klas i wyświetlenie każdej z nich za pomocą określonego koloru. Ta opcja jest obsługiwana w przypadku jednopasmowych warstw zobrazowań. Można na przykład sklasyfikować raster temperatury na regiony o niskich, umiarkowanych i wysokich temperaturach, a następnie dodać kolory, aby rozróżnić te klasy. Jeśli warstwa zobrazowań zawiera dane ciągłe, a histogram nie został obliczony, zostanie on obliczony po wybraniu modułu kompozycji klasyfikacji.

Aby nadać danym zobrazowania styl Klasyfikacja, wykonaj następujące czynności:

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl Klasyfikacja, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. Z menu rozwijanego Metoda wybierz metodę klasyfikacji, która zostanie użyta do sklasyfikowania pikseli.

    Dostępne są następujące opcje:

    • Naturalne przerwy — podziały klas są określane statystycznie przez wyszukanie par sąsiadujących obiektów, między którymi występuje stosunkowo duża różnica wartości danych.
    • Równe przedziały — zakres wartości komórek jest dzielony na klasy równej wielkości; liczbę klas określa użytkownik.
    • Kwantyle — każda klasa zawiera taką samą liczbę komórek.
    • Przedział zdefiniowany — umożliwia określenie przedziałów, na jakie dzielony jest zakres wartości komórek; liczba klas jest obliczana automatycznie.
    • Przedział ręczny — podziały klas są tworzone ręcznie przez wpisanie zakresów wartości pikseli do tabeli klas.
  4. Opcjonalnie wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Wybierz inne pole z menu rozwijanego Pole, aby go użyć na potrzeby klasyfikacji.
    • Określ liczbę grup na potrzeby klasyfikacji w opcji Liczba klas.
    • Wybierz inny schemat kolorów z menu Styl symbolu.
  5. Na panelu Opcje stylu kliknij przycisk Gotowe po zakończeniu dostosowywania swojego stylu lub kliknij przycisk Anuluj, aby powrócić do panelu Style bez zapisywania dokonanych zmian.
  6. Na panelu Style kliknij przycisk Gotowe.

Cieniowana rzeźba terenu

Cieniowana rzeźba terenu jest obsługiwana w warstwach zobrazowań zawierających dane wysokościowe. Opcja ta generuje reprezentację terenu poprzez zastosowanie wbudowanych skal barw na wzniesieniach terenu, co jest przydatne do podkreślania zmieniającego się terenu. Cieniowaną rzeźbę terenu można na przykład zastosować po to, aby wyraźnie pokazać obszary o dużej wysokości w porównaniu z obszarami o małej wysokości w numerycznym modelu terenu (DEM).

Aby nadać danym zobrazowania wysokościowego styl Cieniowana rzeźba terenu, wykonaj następujące czynności:

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl Cieniowana rzeźba terenu, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. Opcjonalnie wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Wybierz opcję cieniowania rzeźby terenu z menu rozwijanego Typ cieniowania rzeźby terenu.

      Tradycyjny typ cieniowania rzeźby terenu umożliwia zmianę następujących ustawień:

      • Azymut — określa względne położenie słońca na horyzoncie.
      • Wysokość — określa kąt opisujący położenie słońca nad horyzontem.
      • Współczynnik Z — to współczynnik skalowania używany do konwertowania jednostki wysokości lub dodawania pionowego wyniesienia dla efektu wizualnego.
      • Skalowanie — potęga rozmiaru pikseli i współczynnik, który decyduje o sposobie skalowania wynikowego cieniowania rzeźby terenu przez współczynnik Z.

      Wielokierunkowy typ cieniowania rzeźby terenu umożliwia zmianę ustawień Współczynnik Z oraz Skalowanie.

    • Wybierz inny schemat kolorów z menu rozwijanego Styl symbolu.
  4. Na panelu Opcje stylu kliknij przycisk Gotowe po zakończeniu dostosowywania swojego stylu lub kliknij przycisk Anuluj, aby powrócić do panelu Style bez zapisywania dokonanych zmian.
  5. Na panelu Style kliknij przycisk Gotowe.

Mapa kolorów

Styl Mapa kolorów jest obsługiwany w warstwach zobrazowań, które zostały opublikowane z mapą kolorów. Wykorzystuje wartości czerwony, zielony i niebieski na mapie kolorów w celu wyświetlania jednopasmowej warstwy zobrazowań. Umożliwia także przypisanie etykiet do poszczególnych klas. Na przykład można przypisać kolor do określonego rodzaju gleby na mapie gleb wraz z powiązaną legendą dla każdej etykiety rodzaju gleby.

Aby zmodyfikować wyświetlanie rastra z użyciem stylu Mapa kolorów, wykonaj następujące czynności:

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl Mapa kolorów, jeśli jest to konieczne, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. W razie potrzeby zmodyfikuj kolumnę Etykieta, aby wygenerować nową legendę.
  4. Na panelu Opcje stylu kliknij przycisk Gotowe po zakończeniu dostosowywania swojego stylu lub kliknij przycisk Anuluj, aby powrócić do panelu Style bez zapisywania dokonanych zmian.
  5. Na panelu Style kliknij przycisk Gotowe.

Pole wektora

W celu wyświetlania danych styl Pole wektorowe korzysta z komponentu wielkości i kierunku lub komponentu U i V, które czasem są nazywane prędkością strefową oraz prędkością południkową. Na przykład można korzystać z tego stylu, aby wyświetlać prądy oceaniczne lub wiatrowe jako strzałki, których kierunek wskazuje przepływ, a ich wielkość i kolor wskazują wielkość lub siłę prądu.

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl Pole wektorowe, jeśli jest to konieczne, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. Wybierz typ symbolu do przedstawienia wielkości i kierunku zmiennej z menu rozwijanego Typ symbolu. Dostępne są następujące opcje:
    • Wiatr w skali Beauforta — symbolizuje siłę i kierunek wiatru przy użyciu Skali Beauforta. Siła jest oznaczana kolorem i względną wielkością strzałki.
    • Prosty skalar — symbolizuje wielkość danych przy użyciu stopniowanych rozmiarów symboli.
    • Pojedyncza strzałka — symbolizuje wielkość i kierunek przepływu przy użyciu strzałki w pojedynczym kolorze.
    • Mapa siły i kierunku wiatru — symbolizuje siłę i kierunek wiatru przy użyciu mapy siły i kierunku wiatru.
    • Prąd oceaniczny (dziewięć klas) — symbolizuje wielkość i kierunek prądów wodnych przy użyciu dziewięciu predefiniowanych kategorii. Wielkość jest oznaczana kolorem strzałki.
    • Prąd oceaniczny (cztery klasy) — symbolizuje wielkość i kierunek prądów wodnych przy użyciu czterech predefiniowanych kategorii. Wielkość jest oznaczana kolorem strzałki.
    • Klasyfikowana strzałka — symbolizuje wielkość i kierunek przepływu przy użyciu kategorii określonych na podstawie granic wielkości. Wielkość jest oznaczana kolorem strzałki.
  4. Wybierz kierunek przepływu danych z menu rozwijanego Kierunek. Dostępne są następujące opcje:
    • Z (meteorologiczna) — kierunek, z którego pochodzi przepływ.
    • Do (oceanograficzna) — kierunek, w którym porusza się przepływ.
  5. Określ gęstość symboli reprezentujących dane przy użyciu suwaka Gęstość symboli.
  6. Określ rozmiar symboli reprezentujących wielkość przy użyciu suwaka Skalowanie symboli.
  7. Opcjonalnie kliknij strzałkę menu rozwijanego Więcej właściwości i określ następujące parametry:
    1. Skonfiguruj limity dla wielkości zmiennej danych. Określ wartości Minimum i Maksimum.
    2. Skonfiguruj jednostki dla wartości Dane wejściowe i Dane wynikowe.
  8. Na panelu Opcje stylu kliknij przycisk Gotowe po zakończeniu dostosowywania swojego stylu lub kliknij przycisk Anuluj, aby powrócić do panelu Style bez zapisywania dokonanych zmian.
  9. Na panelu Style kliknij przycisk Gotowe.

Przepływ

Do wyświetlania animowanych linii strumieni i frontów fal styl Przepływ korzysta z komponentu wielkości i kierunku lub komponentu U i V, które czasem są nazywane prędkością strefową oraz prędkością południkową. Na przykład można korzystać z tego stylu, aby wyświetlać prądy oceaniczne lub wiatrowe jako fale bądź strumienie, których kierunek wskazuje kierunek przepływu, a długość, kolor i prędkość linii przepływu wskazują wielkość lub siłę prądu.

  1. Wykonaj pierwsze cztery etapy z sekcji Stosowanie stylu.
  2. Na panelu Style kliknij styl Przepływ, jeśli jest to konieczne, a następnie kliknij opcję Opcje stylu.
  3. Wybierz typ symbolu do przedstawienia wielkości i kierunku danych przepływu jako Linia przepływu lub Front fal.

    Linie przepływu to animowane linie strumienia, których kierunek reprezentuje kierunek przepływu, a prędkość i długość reprezentują wielkość. Front fal to animacja wyświetlana jako fale i fronty wskazujące ruch w zjawisku geograficznym, takim jak prądy powietrzne lub wodne, gdzie kierunek skupisk poruszających się linii reprezentuje kierunek, a grubość lub kolor linii reprezentuje wielkość przepływu.

  4. Opcjonalnie można za pomocą suwaków interaktywnie skorygować właściwości wizualizacji animacji.
    • Prędkość — prędkość animowanych linii strumienia lub frontów fal, od wartości Wolne do Szybkie, określana względem czasu symulacji.
    • Gęstość — gęstość liczby linii strumieni lub frontów fal, od wartości Mniej do Więcej, określana na jednostkę pola powierzchni.
    • Długość — przybliżona widoczna długość linii strumienia, od Krótkie do Długie. Linie strumienia są względne w stosunku do wielkości i są wyświetlane krótsze, gdy jako wartość Długość jest podana mniejsza liczba.
    • Szerokość — szerokość szlaku linii strumienia lub linii frontu fal w pikselach.
  5. Wybierz kolor swojej animacji przepływu.
    • Jeden kolor — kliknij pole koloru i wybierz standardowy kolor linii strumienia lub linii frontu fal. Opcjonalnie rozwiń sekcję Kolor niestandardowy, aby wybrać z wyświetlonej palety kolorów. Możesz również zdefiniować wartości kolorów R (red - czerwony), G (green - zielony) i B (blue - niebieski), które można zapisać lub usunąć. Za pomocą suwaka lub wpisując wartość, możesz również zdefiniować wartość przezroczystości.
    • Skala barw — kolory wchodzące w skład skali barw reprezentują wartości wielkości. Kliknij skalę barw i wybierz ciągłą skalę barw, którą można odwrócić. Za pomocą suwaka lub wpisując wartość, możesz również zdefiniować wartość przezroczystości.

      Do wybranej skali barw zostają przypisane wartości wielkości minimalnej i maksymalnej danych. Kolory w skali barw mogą zostać rozmieszczone w całym zakresie wartości wielkości lub w ich części. Aby skorygować górny i dolny zakres wartości wielkości przyporządkowanych kolorom, użyj suwaków.

      Jeśli zamierzasz reprezentować dane animacji przepływu za pomocą skali barw, możesz dołączyć do mapy legendę, włączając przełącznik Uwzględnij w legendzie. W legendzie jest wyświetlana skala barw ze zdefiniowanymi wartościami wielkości, górną i dolną.

  6. Zdefiniuj Kierunek przepływu danych jako Do lub Od.

    Kierunek przepływu można modyfikować w celu wyświetlenia danych meteorologicznych (kierunek: przepływ od) lub klimatologicznych (kierunek: przepływ do).

  7. Dodaj do animacji przepływu efekty, włączając przełącznik Efekty warstwy.

    Efekty warstwy są domyślnie włączone i można je dostosować na panelu Efekty.

Wskazówka:

Aby utworzyć wielowymiarową wizualizację, korzystając ze stylu Przepływ, można użyć mieszania warstw. Na przykład można mieszać warstwę prądów morskich z warstwą temperatury powierzchni mórz. Warstwa prądów morskich zostanie wyświetlona przez styl Przepływ w taki sposób, aby powstały linie strumieni, a warstwa temperatury powierzchni mórz zostanie wyświetlona przez moduł kompozycji stylu Wartość unikalna w taki sposób, aby powstał kolor. Następnie obie warstwy zostaną dodane do warstwy grupowej.