Ustawienia środowiskowe to dodatkowe parametry, które wpływają na wyniki i sposób uruchamiania analizy. Ustawienia środowiskowe można zastosować do mapy internetowej, klikając opcję Ustawienia analizy na panelu Analiza, lub do pojedynczego narzędzia, korzystając z grupy parametrów Ustawienia środowiskowe na panelu narzędzia.
Gdy zostaną skonfigurowane ustawienia środowiskowe analizy na mapie internetowej, każde nowe narzędzie, które zostanie otwarte, odziedziczy ustawienia środowiskowe na poziomie mapy. Tylko niektóre parametry środowiskowe będą używane przez dane narzędzie. Aby określić środowiska, z których będzie korzystać narzędzie, należy zapoznać się z sekcją środowiska na stronie referencyjnej narzędzia. Środowiska można skonfigurować indywidualnie dla każdego otwieranego narzędzia na panelu narzędzia, w grupie parametrów Ustawienia środowiskowe. Ustawienia te będą używane tylko do momentu zamknięcia narzędzia i nie zostaną zapisane po ponownym otwarciu narzędzia. Jeśli narzędzie zostanie ponownie otwarte z obszaru Historia, zostanie ono ponownie zapełniona środowiskami, które były używane podczas jej poprzedniego uruchomienia.
Wynikowy układ współrzędnych
Wynikowy układ współrzędnych – decyduje o układzie współrzędnych analizy i warstwy wynikowej. Dostępne są następujące opcje:
- Taki sam jak dane wejściowe (opcja domyślna) — wynik analizy będzie w tym samym układzie współrzędnych co dane wejściowe.
- Wybierz układ współrzędnych — wynik analizy będzie w układzie współrzędnych wybranym przez użytkownika. Kliknij przycisk Wyszukaj układy współrzędnych, aby dokonać wyboru z listy układów współrzędnych.
- Taki sam jak warstwa — wynik analizy będzie w tym samym układzie współrzędnych co istniejąca warstwa na mapie internetowej. Kliknij przycisk Warstwa, aby wybrać warstwę z listy.
Notatka:
Jeśli wybrano opcję Taki sam jak warstwa, a wybrana warstwa ma układ współrzędnych zdefiniowany przez ciąg znanego tekstu (WKT), ten układ współrzędnych nie zostanie wstawiony w tym parametrze i nie będzie używany w analizie.
Zasięg przetwarzania
Zasięg przetwarzania wskazuje zakres lub granicę podczas uruchamiania analizy. Wszystkie wejściowe obiekty lub komórki znajdujące się w całości w podanym zasięgu lub przecinające ten zasięg zostaną użyte w analizie. Dostępne są następujące opcje:
- Pełny zasięg (opcja domyślna) — zasięg zapewniany przez narzędzie.
- Współrzędne — zasięg jest definiowany przez współrzędne podane w celu utworzenia ramki ograniczającej. Kliknij przycisk Ustaw współrzędne z bieżącego zasięgu wyświetlania, aby wypełnić współrzędne na podstawie bieżącego zasięgu mapy.
- Zasięg wyświetlania — zasięg jest ustalany na podstawie widocznego zasięgu mapy internetowej w momencie kliknięcia przycisku Uruchom.
- Warstwa — zasięg jest definiowany przez zasięg przestrzenny istniejącej warstwy na mapie internetowej. Kliknij przycisk Warstwa, aby wybrać warstwę z listy.
Raster dociągania
Raster dociągania dostosowuje zasięg wynikowej warstwy rastrowej do wyrównania komórek podanej warstwy Raster dociągania dla analizy rastrowej. Kliknij przycisk Warstwa, aby wybrać warstwę z listy.
Rozmiar komórki
Rozmiar komórki ustala wielkość komórki lub rozdzielczość używaną do tworzenia wynikowej warstwy rastrowej w analizie rastrowej. Dostępne są następujące opcje:
- Maksimum danych wejściowych (opcja domyślna) — rozmiar komórki jest definiowany za pomocą rozmiaru największej komórki ze wszystkich warstw wejściowych.
- Minimum danych wejściowych (opcja domyślna) — rozmiar komórki jest definiowany za pomocą rozmiaru najmniejszej komórki ze wszystkich warstw wejściowych.
- Jak podano — rozmiar komórki jest definiowany za pomocą niestandardowej podanej wartości liczbowej.
- Z warstwy — rozmiar komórki jest definiowany za pomocą rozmiaru komórki istniejącej warstwy na mapie internetowej. Kliknij przycisk Warstwa, aby wybrać warstwę z listy.
Maska
Maska wskazuje warstwę rastrową lub warstwę obiektową używaną do zdefiniowania obszaru zainteresowania dla analizy rastrowej. W operacji analizy są brane pod uwagę tylko te komórki, które mieszczą się w obrębie maski analizy. Kliknij przycisk Warstwa, aby wybrać warstwę z listy.
Jeśli maską analizy jest raster, przy definiowaniu maski pod uwagę są brane wszystkie komórki zawierające wartość. Komórki w rastrze maski, które mają wartość NoData, są uznawane za znajdujące się poza maską i będą mieć wartość NoData w warstwie wynikowej analizy.
Jeśli maska analizy jest warstwą obiektową, zostanie w momencie uruchomienia analizy przekształcona wewnętrznie w raster. Dlatego należy zadbać o to, aby dla analizy skonfigurowano odpowiednie wartości ustawień środowiskowych Wielkość komórki i Raster dociągania.
Metoda ponownego próbkowania
Metoda ponownego próbkowania określa sposób interpolacji wartości pikseli podczas transformowania zestawu danych rastrowych. To środowisko jest używane w przypadku analizy rastrowej, gdy dane wejściowe i wynikowe nie są dokładnie zgodne, gdy zmienia się wielkość piksela, gdy dane są przesunięte lub gdy występuje dowolna kombinacja tych czynników. Dostępne są następujące opcje:
- Najbliższe sąsiedztwo — opcja używana głównie w przypadku danych dyskretnych, takich jak klasyfikacja użytkowania gruntów, ponieważ nie tworzy nowych wartości pikseli. Ta metoda jest również odpowiednia dla danych ciągłych, gdy dla dokładnej analizy wielospektralnej mają zostać zachowane oryginalne wartości odbicia w zobrazowaniu. Jest ona najbardziej wydajna pod względem czasu przetwarzania, ale może wprowadzić niewielkie błędy pozycjonowania w obrazie wynikowym. Obraz wynikowy może być przesunięty maksymalnie o pół piksela, a to może powodować brak ciągłości obrazu i postrzępiony wygląd.
- Interpolacja dwuliniowa — ta metoda jest najbardziej odpowiednia dla danych ciągłych. Wykonuje interpolację dwuliniową i określa nową wartość komórki na podstawie ważonej średniej odległości środków czterech najbliższych komórek wejściowych. Tworzy ona bardziej wygładzony obraz wynikowy niż metoda Najbliższy sąsiad, ale modyfikuje wartości odbicia, co powoduje rozmycie lub spadek rozdzielczości obrazu.
- Splot sześcienny — metoda odpowiednia dla danych ciągłych. Ta metoda wykonuje splot sześcienny i określa nową wartość komórki na podstawie dopasowania wygładzonej krzywej przechodzącej przez środki 16 najbliższych komórek wejściowych. Wynik jest geometrycznie mniej zniekształcony niż raster uzyskany przy użyciu opcji Najbliższe sąsiedztwo i ostrzejszy niż w przypadku opcji Interpolacja bilinearna. W niektórych przypadkach może spowodować, że wynikowe wartości pikseli znajdą się poza zakresem wejściowych wartości komórek. Jeśli jest to nie do przyjęcia, należy w zamian użyć metody Interpolacja dwuliniowa. Metoda Splot sześcienny jest wymagająca pod względem obliczeniowym i jej przetwarzanie trwa dłużej.
Typ procesora
Określ typ procesora używanego do uruchomienia analizy.
Dostępne są następujące opcje:
- Automatyczny — narzędzie definiuje typ procesora bez żadnych ograniczeń. Jest to opcja domyślna.
- CPU — podczas przetwarzania używane będą procesory. Przetwarzanie za pomocą procesora można rozdzielić równolegle na wiele rdzeni i instancji zgodnie z ustawieniem Czynnik przetwarzania równoległego.
- GPU — podczas przetwarzania używane będą procesory graficzne. Procesory graficzne są skuteczne przy przetwarzaniu obrazów, gdzie ich wysoce równoległa struktura pozwala na bardzo wydajne przetwarzanie dużych bloków danych w sposób powtarzalny. Narzędzia analizy rastrowej, które uwzględniają to ustawienie środowiskowe, mogą rozdzielać swoje zadania na instancje procesorów graficznych na wielu serwerach analizy rastrowej zgodnie z ustawieniem Czynnik przetwarzania równoległego.
Czynnik przetwarzania równoległego
Określ liczbę instancji usługi przetwarzania rastra, których można używać przy przetwarzaniu danych.
Jeśli narzędzie nie uwzględnia ustawienia środowiskowego Typ procesora lub jeśli ustawienie środowiskowe Typ procesora ma wartość CPU, ustawienie środowiskowe Czynnik przetwarzania równoległego steruje instancjami usługi przetwarzania rastra (CPU). Jeśli ustawienie środowiskowe Typ procesora jest ustawione na GPU, ustawienie środowiskowe Czynnik przetwarzania równoległego steruje liczbą instancji procesorów GPU przetwarzania rastra.
Definiując ustawienie środowiskowe Czynnik przetwarzania równoległego, można zażądać określonej liczby równoległych procesów roboczych, których serwer obrazów używa przy przetwarzaniu jednego zadania analizy rastrowej. Jeśli jednak łączna liczba procesów równoległych przekracza maksymalną liczbę instancji usługi (CPU lub GPU) przetwarzania rastra, dodatkowe procesy równoległe będą umieszczane w kolejce.
- Pusty ciąg znakowy — narzędzie wykorzysta 80 procent maksymalnej liczby instancji usługi przetwarzania rastra. Jest to opcja domyślna.
- Liczba całkowita — operacja zostanie rozłożona na określoną liczbę instancji usługi przetwarzania rastra. Akceptowane wartości obejmują 0 i dodatnie liczby całkowite.
- Wartość procentowa — operacja zostanie rozłożona na określoną wartość procentową instancji usługi przetwarzania rastra. Wartości procentowe muszą zawierać znak procentu (%) po wartości procentowej (na przykład 50%).