Dostępne na serwerze Image Server
Wyznaczając zlewnie lub definiując sieci strumieni, przechodzi się przez szereg etapów. Niektóre etapy są wymagane, podczas gdy inne są opcjonalne w zależności od charakterystyki danych wejściowych. Przepływ przez powierzchnię zawsze będzie odbywał się w kierunku spadku. Gdy znany jest kierunek wypływu z każdej komórki, możliwe jest określenie, które komórki i ile komórek wpływa do danej komórki. Informacje te mogą być wykorzystane do określenia granic zlewni i sieci strumieni.
Kondycjonowanie hydrologiczne
Niezależnie od celu, należy zacząć od modelu terenu. Model terenu służy do określenia, które komórki przepływają do innych komórek (kierunek przepływu). Jeśli jednak w modelu terenu występują błędy lub jeśli modelowana jest geologia krasowa, niektóre lokalizacje komórek mogą znajdować się niżej niż otaczające je komórki. Jeśli tak jest, cały przepływ powierzchniowy skierowany do komórki nie wydostanie się na zewnątrz. Te zagłębienia nazywane są obniżeniami. Narzędzia analizy hydrologicznej umożliwiają identyfikowanie obniżeń, a następnie ich wypełnianie. Wynikiem jest hydrologicznie kondycjonowany model terenu. Poniższy schemat przedstawia proces tworzenia hydrologicznie kondycjonowanego modelu terenu z numerycznego modelu terenu (DEM).
Wyznaczanie zlewni
Jeśli wyznaczane są zlewnie, należy zidentyfikować punkty wylewu (lokalizacje, dla których chcesz poznać powiązany obszar zlewni). Zazwyczaj lokalizacje te to ujścia strumieni lub inne punkty hydrologiczne, takie jak stacje pomiarowe. Korzystając z narzędzi analizy hydrologicznej, można określić punkty wylewu. Jako punktów wylewu można także użyć sieci strumieni, co spowoduje utworzenie zlewni dla każdego segmentu strumienia między węzłami strumieni. Poniższy schemat przedstawia proces wyodrębniania granic zlewni z hydrologicznie kondycjonowanego numerycznego modelu terenu (DEM).
Sieć strumieni i ich charakterystyka
Aby utworzyć sieć strumieni, najpierw należy obliczyć kierunek przepływu i przepływ zbiorczy dla każdej lokalizacji komórki. Jeśli definiowane są sieci strumieni, należy nie tylko znać kierunek przepływu wody z komórki do komórki, ale trzeba także wiedzieć, ile wody przepływa przez komórkę lub ile komórek wpływa do innej komórki. Gdy przez komórkę przepływa wystarczająca ilość wody, uznaje się, że przez daną lokalizację przepływa strumień. Po utworzeniu kierunków przepływu i sieci strumieni można użyć innych narzędzi do analizy hydrologicznej, aby określić długości przepływu, połączenia strumieni, rzędy strumieni i cechy strumieni. Poniższy schemat przedstawia proces wyodrębniania sieci strumieni i ich charakterystyki z hydrologicznie kondycjonowanego numerycznego modelu terenu (DEM).
