Diagram szeregowy prezentuje jedną serię punktów danych lub większą ich liczbę wzdłuż osi poziomej (x) i osi pionowej (y). Diagramy szeregowe wywodzą swoją nazwę od możliwości przedstawiania kilku serii danych. Na poniższym diagramie mamy dwie serie danych: jedna pokazuje dzienną liczbę przestępstw, a druga pokazuje wartości trzydniowej średniej kroczącej liczby przestępstw. Każda seria w diagramie szeregowym ma swój typ określający sposób, w jaki punkty danych są prezentowane. W poniższym przykładzie seria pokazująca dzienną liczbę przestępstw jest typu słupkowego, a seria pokazująca wartości trzydniowej średniej kroczącej liczby przestępstw jest typu linii.
Składniki diagramu szeregowego są szczegółowo opisane w dalszej części. 
- Pasek przewijania — określa liczbę wyświetlanych kategorii danych.
- Tekst po wskazaniu — wyświetla dodatkowe informacje o punkcie danych po ustawieniu na nim wskaźnika myszy.
- Linie siatki — poprawiają czytelność diagramu. Można ustalać sposób wyświetlania poziomych i pionowych linii siatki.
- Granice — wprowadzają kontekst do danych wyświetlanych na diagramie, reprezentując wartości docelowe lub progowe. Granice mogą być liniami reprezentującymi pojedynczą wartość lub cieniowanym obszarem reprezentującym zakres wartości. Dodatkowo na diagramie szeregowym można umieszczać wiele granic.
- Legenda — objaśnia znaczenie kolorów używanych na diagramie. Sposób rozmieszczenia danych na diagramie określa położenie na nim legendy.
- Etykieta — opisuje kategorie i wartości. Etykiety są tworzone automatycznie, jednak istnieje możliwość ich modyfikacji na etapie projektowania. Na przykład, gdy oś kategorii przedstawia daty, sposób ich wyświetlania można modyfikować, stosując formatowanie dat. Można także modyfikować etykiety osi wartości, stosując dodawanie prefiksu jednostki lub formatowanie liczb.
- Tytuł osi — opis typów kategorii lub wartości umieszczonych na osi. Każda oś może mieć swój własny tytuł.
- Oś — jedna oś na diagramie szeregowym wyświetla kategorię każdego punktu danych, a druga oś wyświetla jego wartość liczbową. Oś kategorii może prezentować wartości dyskretne lub ciągłe, takie jak daty. Na poprzednim diagramie kategorie są wyświetlane wzdłuż osi poziomej, a wartości wzdłuż osi pionowej. Można jednak odwrócić tę konfigurację. Pionowe słupki mogą być wyświetlane poziomo w wyniku zmiany orientacji osi, wówczas pozioma oś będzie wyświetlać wartości, a oś pionowa będzie wyświetlać kategorie.
W przypadku panelu interaktywnego diagram szeregowy może być elementem źródłowym lub docelowym działania. Jeśli diagram jest elementem źródłowym działania, można go skonfigurować w trybie wyboru jednokrotnego lub wielokrotnego. Tryb ten określa liczbę punktów danych, które można wybrać naraz. Jeśli diagram jest elementem źródłowym działania, może na przykład powodować przesuwanie lub powiększanie mapy albo stosować filtr w innym elemencie panelu (zobacz temat Diagramy jako źródła działań). Z kolei jeśli diagram jest elementem docelowym działania, takiego jak zmiana zasięgu mapy, można zastosować w nim filtr w taki sposób, że wyświetlane będą dane odpowiadające nowemu zasięgowi mapy.
Typy serii
Serie mogą być prezentowane w następujących typach: słupkowym, linii i wygładzonej linii. Każdy z tych typów jest najbardziej odpowiedni dla danych odmiennego rodzaju.
Na diagramie słupkowym punkty danych w serii są reprezentowane za pomocą prostokąta, którego wysokość odpowiada wartości liczbowej punktu. W zależności od orientacji diagramu, słupki mogą być poziome lub pionowe. Diagramy słupkowe są najwłaściwsze w przypadku danych należących do dyskretnych kategorii, ale mogą być też wykorzystywane do wyświetlania danych ciągłych kategorii.
Z kolei dane o dyskretnych wartościach nie są dobrze prezentowane na diagramach linii i wygładzonej linii, ponieważ punkty danych w tych seriach są ze sobą połączone. Diagramy tych typów są najbardziej odpowiednie w przypadku danych należących do kategorii ciągłych, takich jak daty.
Diagramy linii i wygładzonej linii można przekształcić w diagramy powierzchniowe, zwiększając w nich przezroczystość wypełnienia.
Diagramy wieloseryjne
W celu utworzenia diagramu wieloseryjnego można zastosować jedno z dwóch rozwiązań. Użyta metoda zależy od sposobu określania kategorii diagramu na podstawie danych diagramu. Jeśli kategorie diagramu są tworzone na postawie zgrupowanych wartości, można utworzyć diagram wieloseryjny poprzez określenie opcji pole Dziel wg. Jeśli kategorie diagramu są tworzone na postawie obiektów, można ręcznie umieszczać na diagramie wiele serii, klikając polecenie + Serie. Szczegółowe informacje na temat sposobu określania kategorii diagramu można znaleźć w temacie Serie danych.
Jeśli każda seria na diagramie wieloseryjnym jest innego typu, jak w przypadku pierwszego diagramu w tym temacie, wówczas mamy do czynienia z diagramem łączonym. Jeśli wszystkie serie są tego samego typu, mogą one być zgrupowane, skumulowane lub 100% skumulowane.
Diagramy zgrupowane
Diagramy zgrupowane służą do prezentowania informacji dotyczących podgrup w kategoriach głównych. Każda z podgrup jest reprezentowana przez jeden słupek lub jedną linię, które dla wyróżnienia są wyświetlane w różnych kolorach. Podczas konfigurowania diagramu zgrupowanego należy starać się ograniczać ilość zamieszczanych informacji, aby zachować jego czytelność.
Diagramy skumulowane
Kumulacja prowadzi do umieszczenia poszczególnych serii na górze poprzedniej, bez wzajemnego nakładania się. Diagram skumulowany jest podobny do diagramu zgrupowanego w tym sensie, że może być użyty do wyświetlania informacji odnoszących się do podgrup należących do różnych kategorii. W diagramie skumulowanym punkty danych reprezentujące podgrupy są umieszczane kolejno na sobie (lub obok siebie w przypadku diagramu w prezentacji poziomej). Udział poszczególnych podgrup jest obrazowany za pomocą różnych kolorów. Całkowita wartość jest łączną wielkością danej kategorii.
Diagramy 100% skumulowane
Odmianą diagramu skumulowanego jest diagram 100% skumulowany. Ukazuje on względne różnice w obrębie każdej kategorii. Łączna wielkość każdej kolumny jest zawsze równa 100 procent, a wielkość poszczególnych podgrup odpowiada ich procentowemu udziałowi w całkowitej wartości kolumny. 